[노래와 세상]چو دونگین و لئونارد کوهن
[ad_1]
امید در باران زمستانی آمیخته است. وقتی باران متوقف می شود ، زمستان می گذرد و بهار فرا می رسد. چو دونگ جین آرام و با امید و ناامیدی آواز خواند.
“شب بارانی زمستانی / تو رفتی / باد هرگز نمی رسد / آن طرف شب و روز / من …
[ad_2]