[오래 전 ‘이날’] چرا غذا از هنگ کنگ به چین تحویل داده می شود

[오래 전 ‘이날’] چرا غذا از هنگ کنگ به چین تحویل داده می شود

این گوشه ای است که کیونگ یانگ شینمون هر 10 سال از 1960 تا 2010 در همان روز گزارش می دهد. روزانه به روز شوید.

5 5 فوریه 1961 شرکت مردمی
مسئله بین چین و هنگ کنگ یکی از اصلی ترین معضلاتی است که طی سالهای اخیر از رسانه های خارجی دور نمانده است. انتقاداتی از سراسر جهان وجود دارد که چین به استقلال و دموکراسی هنگ کنگ احترام نمی گذارد. اما بیشتر گفته می شود که با مردم هنگ کنگ در مقایسه با مردم محلی به عنوان “شهروند درجه دو” رفتار می شود. مردم سرزمین اصلی در حال جابجایی املاک و مستغلات هنگ کنگ هستند و مشاغل با کیفیت را به انحصار خود درآورده اند و یافتن محل زندگی یا کار را برای جوانان در هنگ کنگ دشوار می کند.

60 سال پیش ، کیونگ یانگ شینمون تصویری متفاوت از چین و هنگ کنگ منتشر کرد. در آن زمان ، راننده گفت: “آگهی” من از طرف خود کالا می فرستم “در فروشگاه های مختلف مواد غذایی در هنگ کنگ ظاهر می شود.” شما کجا را می فرستید؟ اگر هزینه حمل و نقل را پرداخت کنید ، به این معنی است که برای مردم سرزمین اصلی چین غذا ارسال می کنید. چرا مردم هنگ کنگ برای ارسال غذا به چین اصلاً هزینه کردند؟

این مقاله می گوید که دلیل آن “کمبود مواد غذایی در چین (چین فعلی) است.” “مردم (چینی ها) با مرگ گرسنگی کشتی روبرو هستند.” با استناد به افرادی که پول دریافت می کنند و غذا تحویل می دهند ، می گویند: “همسران و والدین (مردم هنگ کنگ در سرزمین اصلی) همه گرسنه هستند مرگ. ” به همین دلیل گفته می شود که “یک جعبه گوشت ، سبزیجات ، برنج ، کنسرو و غیره” برای اقوام این قاره ارسال می شود. روزانه 200 تا 300 بار زایمان از مرز چین و هنگ کنگ عبور می کند (در آن زمان ، سرزمین انگلیس) و چین نیز در آغاز این کار را متوقف کرد ، اما “از آنجا که وضعیت غذا در بدترین وضعیت قرار دارد ، ما نمی توانیم غذایی با وزن یک کیلوگرم برای هر نفر. وجود دارد “. دلیل چنین فاجعه ای در چین در آن زمان چه بود؟ یک کلمه برجسته است ، که می تواند اشاره ای به مقاله باشد. این شرکت مردمی است.

شرکت مردمی یک مزرعه جمعی در مقیاس بزرگ است که توسط چین در سال 1958 تاسیس شد. این واحد اساسی زندگی اجتماعی و سازمان اداری در چین است که در آن سازمان های اداری ، اقتصادی ، اجتماعی و نظامی ادغام شده اند. هنگامی که جنبش جهش بزرگ به جلو در همان سال آغاز شد ، ظاهر شد. در آن زمان ، چین مالکیت زمین و همچنین اسناد را لغو کرد و سیستمی از مالکیت جمعی را به نام از بین بردن شر سرمایه داری که مالکان زمین توسط دهقانان بهره برداری می کردند ، اتخاذ کرد. بنابراین شرکت مردمی کوچکترین واحد مالکیت مشترک زمین و ابزار و واحد اساسی زندگی جمعی بود.

هدف این بود: “جایی که شما بتوانید به همان اندازه که می خواهید کار کنید ، بدون خودتان شریک شوید و غذا را به صورت رایگان بخورید” ، اما اینطور نبود. همه به طور مساوی تقسیم می شدند ، خواه کار زیادی انجام دهند و هم کمتر ، انگیزه کار کاهش یافت و دلیلی برای مدیریت خوب وجود نداشت زیرا این زمین یا ابزار خود آنها نبود. بهره وری کاهش یافته است. بدترین مورد در بخش صنعتی بود ، جایی که هیچ پایگاه فناوری وجود نداشت. کمیت و کیفیت تولید هم از رسیدن به هدف جنبش جهش بزرگ به جلو برای عبور از دنیای غرب به خودی خود دور هستند. “

بحران غذایی هر ساله تکرار می شود. غذای یک ساله اختصاص داده شده برای ساخت و ساز کمتر از نیم سال بود و مواردی وجود داشت که ته آن قرار گرفت. از آنجا که این از او نبود ، هیچ دلیلی برای امان دادن او وجود نداشت و اگر این کار را می کرد ، فکر می کرد اگر این کار را بکند ، دیگران همه او را می خورند.

علاوه بر این ، سخنان مائو تسه تونگ ، “این پرنده پرنده ای مضر است” و جنبش معروف کشتار گنجشک ها در چین ، جنبش ساکای ، دشمنان طبیعی آفات آن زمان را نابود کرد و فاجعه ادامه یافت. علاوه بر این ، قحطی در نتیجه حوادث ناگوار مانند خشکسالی و سیل که سال گذشته چین را تحت تأثیر قرار داد و به نیمی از زمین های کشاورزی چین آسیب رساند ، آغاز شد. سرانجام ، حدود 25 میلیون نفر از گرسنگی جان خود را از دست دادند و مائو تسه تونگ مسئولیت آن را سال بعد به عهده گرفت و از سمت ریاست جمهوری استعفا داد.

برای برخی ، جنبش جهش بزرگ به جلو و انقلاب فرهنگی متعاقب آن ، چین را برای چند دهه بیرون کشید و دلیل اصلی فشار غرب در اواخر قرن بیستم قلمداد شد. فاجعه در آن زمان همچنین یکی از محافل بود که بعداً رئیس جمهور دنگ شیائوپینگ مفهوم اقتصاد بازار و دارایی را به صورت محدود معرفی کرد. از آن زمان ، چین به رشد اقتصادی بی سابقه ای دست یافته است. اکنون با G2 ، نام و واقعیت ، در مسیر جنگ اقتصادی با ایالات متحده ، قدرتمندترین کشور جهان است.

با این حال ، حتی سرمایه داری به سبک چینی نیز از عوارض جانبی سرمایه داری در امان نمانده است. املاک و مستغلات ، فتیشیسم که در کل جامعه ، به ویژه جوانان وجود دارد ، و تفاوت شدید بین فقیر و غنی ، که ده ها میلیون درآمد خود را صرف غذا می کنند ، و دهقانان که یک روز با نان گندم و ترشی زندگی می کنند تربچه از مدتها قبل افزایش یافته است و به یک معضل بزرگ اجتماعی تبدیل شده است. برخی این مشکلات را تهدیدی بزرگتر از جنگ اقتصادی با ایالات متحده برای چین می دانند.

راستی. مردم هنگ کنگ وقتی به روزهایی که غذا به این قاره ارسال می کنند فکر می کنند ، چه فکر می کنند؟ جامعه بین الملل غم انگیز است ، اما آیا حتی در بین همان مردم نیز نمی توان باد حسن نیت به حسن نیت داشت.

ما صفحه فیس بوک Hyang را باز کردیم. از آخرین اخبار مطلع شوید! (▶ میانبر)